Skip to content
Λιγότερο από 1 λεπτό Διάρκεια άρθρου: Λεπτά

Πολύχρωμος Πλανήτης

Στα ράφια της βιβλιοθήκης μου διακρίνω ακόμα κάμποσες ράχες που γράφουν πάνω «Εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης». Δεν κατεβάζω τα βιβλία να τα φυλλομετρήσω τώρα που το πρώτο και μοναδικό ΛΟΑΤΚΙ βιβλιοπωλείο της Αθήνας κλείνει, έπειτα από 22 χρόνια ζωής. Θα ήταν νομίζω απρέπεια απέναντι στην ιστορία του – τέτοιες ώρες τέτοια λόγια – να καταλογογραφώ και να στοιχίζω ανθρώπους από μια αθώα και ευφορική εποχή, τότε που τίποτα δεν προμήνυε ότι αργά ή γρήγορα θα καταλήγαμε στο «’Η εμείς ή αυτοί». Το 2004, χρονιά που ιδρύθηκε ο «Πολύχρωμος Πλανήτης», ήταν καλός αγωγός αισιοδοξίας και η επερχόμενη καταιγιστική κρίση – η οικονομική και η άλλη – δεν ήταν ορατές ούτε με το κιάλι. Πόσο χρόνο χρειάζεται να σταθεροποιηθεί η αισιοδοξία για ν΄ ανοίξει πάνω της περπατησιά μια «ορατότητα» που κατέφθανε κραδαίνοντας ένα εντελώς νέο επιχείρημα; Η πρόωρα χαμένη Μαρίνα Γαλανού, εμπνεύστρια και ανάδοχος του εγχειρήματος δεν υπάρχει πια για να μας πει τι μπορεί να καταφέρει μια τρανς γυναίκα όταν κάνει χρήση θεσμικών δικαιωμάτων που ήταν ήδη προσιτά σε κάθε πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φυσικά και τη θυμάμαι να μας ξεναγεί στους διαδρόμους του no smoking μικρού βιβλιοπωλείου που στην πρώτη φάση του σφηνώθηκε σε όροφο, φάτσα στην πλαϊνή είσοδο της ΑΣΟΕΕ, στην κινούμενη άμμο της οδού Αντωνιάδου. Κι αν η Μαρίνα με το τζιν και το τίσερτ της ήταν η ψυχή των εκδόσεων, ο Θάνος Βέσσης ήταν ο βράχος και το μυαλό, κρυμμένο πίσω από ένα σύννεφο σγουρά κοντοκομμένα μαλλάκια.

Τι συμβαίνει όταν ένα τέτοιο βιβλιοπωλείο κλείνει; Εγώ νομίζω ότι ζωντανεύουν οι σκιές που κάποτε το ζωντάνεψαν. Ο Μένης Κουμανταρέας π.χ., ή ο Άλαν Χόλινγκχερστ με ολόφρεσκο στα χέρια του το βραβείο Μπούκερ που άνοιξε όχι στενωπούς αλλά βασιλικές λεωφόρους για την gay λογοτεχνία.

Πέρασαν κι άλλοι από αυτό το φιλόξενο στέκι. Νέοι συγγραφείς, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και μορφές της Ομόφυλης Επιθυμίας, όπως ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος εισηγητής του Ζενέ στην Ελλάδα, ο οποίος πρόλαβε να καθίσει στην τιμητική θέση γύρω από το γραφειάκι που ήταν στο βάθος της αίθουσας. Υπήρχε σεβασμός τότε. Ναι αυτό ήθελα να πω από την αρχή αλλά το λέω στο τέλος.

Το πρωτότυπο άρθρο https://www.tanea.gr/print/2025/09/27/opinions/polyxromos-planitis/ ανήκει στο ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΛΟΑΤΚΙ – ΤΑ ΝΕΑ .